Een omgebouwde fluitketel fluistert zachtjes als het water kookt.

Naast een speeltuin, met een zak stenen op je rug aan je kuiten werken. Niet doen.

Tanja en ik kijken televisie in bange tijden.

In dit dier verzamelt zich al het leed van de wereld. In zijn kop, om precies te zijn.

Gedichten voor de anonieme weldoeners